Hayat devam ediyor

Masallarla büyüttüler bizi,
Aldattılar gerçeği söylemediler
Prens ile prenses bir gün birbirini bulur ve mutlu olur,
Bu hikayeye inandırdılar,
Gerçek dünya hepimizi uyandırana kadar...
Mutluluklar kısa sürüyordu,
Her güzel şey bir gün bitiyordu,
Aşk üç gün mutlu ediyordu bu yalan dünya gibi,
Çok acı veriyordu,
Mutsuzluk sırasını, mutsuzluğa bırakıyordu.
Kimler gelip geçti dünya üzerinden,
Hayat kimleri harcamıyordu...
Hep en yakınlarımız oluyordu canımızı acıtan,
Hayat her şeye rağmen devam ediyordu,
Hiç aldırmıyordu geride kalanlara...
Yazık oldu ne hayatlar bitiyordu başka yerlerde,
Kimsenin kahraman olmak gibi bir niyeti yoktu,
İyilik alaya alınıp, kötülük değer görüyordu.
Kimdi yaşama yerleşenler?
İyi bir gün kazanıyor muydu?
Kötülük kimsenin yanına kar kalmıyordu,
Bir gün bedeli ödeniyordu en ağır şekilde,
Nihayetinde kimse mutlu olmuyor muydu?
İmtihan dünyasında Tanrı,
Hepimizin sabrını sınıyordu belki de,
Acısıyla, sevinciyle düşe kalka ilerliyorduk,
Geçiyordu hızla yıllar;
Küçüçük bir umuttu belki yaşamı anlamlı kılan,
Hala sevebiliyorsak bir şeyleri,
Güzel tarafını görebiliyorsak bunca yenilgiye rağmen,
Hayat yine de devam ediyordu, ve her doğan gün yeni bir umuttu.

Şiir: Sema Yıldırım